اي محو شکوه تو خداوند سراپا

اي جان جوان مرد به دامان تو

دستم

من نيز جوانم، ولي افتاده ام از

پا

آتش بزن آتش به دلم، کار دلم را

اي عشق مينداز از امروز به فردا

آتش بزن آتش به دلم اي پسر عشق

يعني که مکن با دل من هيچ مدارا

با آمدنت قاعده ي عشق به هم خورد

ليلاي تو مجنون شد و مجنون تو

ليلا

تا چشم گشودي به جهان ساقي ما

گفت:

ابروي تو پيوسته به هم خوف و رجا

را

چشمان تو کانون تولا و تبرا

اي منطق رفتار تو چون خلق محمد(ص(

معراج براي تو مهياست، بفرما!

اين پرده اي از شور عراقي و

حجازي است

پيراهن تو چنگ و جهان دست زليخا

لب تشنه ي لب هاي تو لب هاي شراب

است

لب وا کن و انگور بخواه از لب

بابا

دل مانده که لب هاي تو انگور

بهشتي است

يا شيرخدا روي لبت کاشته خرما

عالم همه مبهوت تماشاي حسين است

هر چند حسين است تو را محو تماشا

"چون

چشم تو دل مي برد از گوشه نشينان"

شد گوشه ي شش گوشه براي تو مهيا

از گوشه ي شش گوشه دلم با تو سفر

کرد

ناگاه درآورد سر از گنبد خضرا

مجنون علي شد همه ي شهر ولي من

مجنون علي اکبر ليلام به مولا