خوب عزیزم رخت میشوری غذا میپزی جارو میکنی و حین کار فکر میکنی بدبختی؟!
اگه واقعا اینجوری فکر میکنی پس هنوز نفهمیدی کی واقعا بدبخته!!
تویی که میتونی مهریه داشته باشی اون بدبخت همون (مهر معنوی) تورو داشته باشه براش بسه!
تویی که میتونی واسه کار کردن تو خونه ازش پول بگیری اون فقط مجبوره صبح تا شب کار کنه خرج تو و رفاهتو بده!کدبانو!
اگه لباسشو اتو میکنی غر نزن:مگه خودت دست نداری!
چرا داره!دوتام داره! اما دوست داره تو براش اتو کنی!کیف میکنه که تو بهش توجه میکنی!
اگه
غذا درست میکنی لطف میکنی!وظیفه اونه که برات ندیمه(با کلاس
کلفت!)بگیره!تویی که داری بهش علاقتو ثابت میکنی چون مجبور نیست بخاطر حقوق
ندیمه تو هم کار کنه!پس باید ازت ممنون باشه!
تویی
که مادر میشی!اون هیچ وقت حس مادری رو تجربه نمیکنه!پدر شدن هم خوبه اما
حسی که تو داری..کجا..مال اون کجا! بذار راحت بگم تویی که اگه بچت نصفه شب
گریه کنه ساکتش میکنی چون دلت آروم نمیگیره تا وقتی بچه ساکت نشده اما اون
بالش میذاره رو گوشش میخوابه یا انقد وای میسته تا بچه ساکت شده!بعید هم
نیست بره بالش رو بذاره رو دهن بچه!اون لحظه درک نمیکنه باید بچه رو بقل
کنه و تکونش بده تا ساکت شه!البته استثنائات هم وجود داره ها من عمومش رو
میگم!
بانو! تویی که حق داری واسه شیر دادن بچه خودت ازش پول بگیری!(دینتو نگاه کن خدایی برو حالشو ببر!)
تویی که فقط میتونی نفرت،دعوا،بدی،سختی رو توی خونه به عشق،آشتی،خوبی و آرامش تبدیل کنی!
تویی که بهشت زیر پاته!اون پاشو کج بذاره بدبخته!
تویی که میتونی تکیه گاه خانواده باشی!
تویی که ستون خونه ای!
تویی که اگه یه روز نباشی همه چی بهم میریزه!
تویی که از دامن مادرت خدیجه محمد.ص. به معراج رسید..
تویی که گوش شنوای اونی! اگه نفهمی اونم عقلش نمیرسه میره یه گوش دیگه پیدا میکنه!!!(اینو میدونم همتون گوش میدید!)
ذاتش اینه بابا! مثل شما که عادت دارید فقط عاشق همون بمونید!اون با یه استانداردهایی عاشق می مونه که وظیفه تو رعایت کردنشه!
همین!
حق اون از زندگی همینه!در برابر حق های بی شماری که خداوند به تو داده!
سوره داده به اسم تو!سوره زن!
سوره ی مرد داریم؟!
نداریم!
تو انقد مهم بودیا!
ارزشت رو به اندازه سوره ای که به اسمته حفظ کن!اسمشو حداقل!
پ.ن:الان میدونم تو دلتون
میگین تو هنوز مجردی نمیفهمی!نه بابا می فهمم!چون ذاتیه می فهمم!و می بینم
اطرافمو که به خاطر هیچ و بازم هیچ چه زن و شوهرایی که دارن از هم جدا
میشن..این یه درده که با ندونستن و یا بعضا عمل نکردن به یه سری حقوق رشته ی
خانواده از هم پاره بشه و اصلا از کجا معلوم دو طرف بعد از هم با کس دیگه
خوشبخت تر بشن؟البته استثنا هست یعنی یه زمانی جدایی به نفع هر دوتاست اما
به جرات میگم اکثر مشکلات رو میشه با صبر و با عشق حل کرد.موقع سختی موقع
بی پولی موقع دعوا بهم فرصت ،آرامش و(حق) بدید! خدا رو فراموش نکنید که
معجزه میکنه!!
نظراتتون برام ارزشمنده! ضمنا++
.
