خودم را در همان سالهای غربت علی تصور می کنم، غربتی که بارها فرمود:اگر به اندازه ی انگشتان دستم یاور داشتم قیام می کردم...
یقین دارم جواب سوالی را که از گذشته در ذهن دارم باید در حال بجویم.با اندکی تامل عرق شرم بر پیشانی ام می نشیند:
47 = 25 ÷ 1174
لطفا بروید به ادامه مطلب و به جملات بیاندیشید ...